Vestigial yapılar, ortak soy modeline gözlemlenebilir kanıtlar ekleyerek evrim teorisini destekler. Vestigial yapılar mutlaka işlevsiz değildir. Aslında, About.com’daki Austin Cline’a göre, herhangi bir anatomik özelliğin hiçbir amaca hizmet etmediğini göstermek mümkün değil. Bunun yerine, dini bir yapı, ilgili organizmalarda benzer özellik gösteren açık bir homoloji gösteren ancak amacı artık açık olmayan bir yapıdır.
Yaygın iniş gösteren hararetli bir yapı örneği, modern balinaların pelvik kemikleridir. Bu kemik kuşağı, karasal memelilerin, sürüngenlerin ve diğer hava soluyan omurgalıların bacakları için bir bağlantı noktası görevi görür. Pelvis karada yerçekimine karşı yürümenin zorluğuna ortak bir çözümdü. Balıklar, pelvik kemiklere sahip değildir, çünkü çevreleri yerçekimi yerine yüzdürme ile yönetilmektedir. Balinalar balıklarla aynı ortamda yaşarlar ve karasal bacakları yoktur, ancak karada yaşayan atalarıyla aynı konumda tetrapod tarzı bir leğen kemiği tutarlar. Balinanın pelvik kuşağı, birkaç kas için birleşme noktası görevi görürken, karada yaşayan türlerde homolog kemiklerle ortak bir yapı paylaşır. Evrimciler bu benzerliği, kendine özgü bir pelvise sahip ortak bir atadan gelen balinalara ve diğer omurgalılara bağlamaktadır.
