Terminal hızı, bir nesnenin yerçekimi kuvveti veya başka bir sabit sürüş kuvveti altına düştüğü zaman ulaştığı maksimum hızdır. Nesne, hız arttıkça artan bir dirence maruz kalır ve direnç, itici kuvvete eşit olduğunda terminal hızı oluşur.
Terminal hızı, Newton'un ilk fizik yasasını izler; bu, her nesnenin bir dış kuvvet tarafından değişmeye zorlanmadıkça, düz bir çizgide hareket etmediğini veya hareket etmeye devam ettiğini belirtir. Bir nesne istirahatte başlar, sonra serbest bırakıldığında, nesne serbest düşmeye başlar ve ona etki eden yerçekimi kuvveti ile hızlanır. Hava direnci veya sürükleme, nesnenin ağırlığına eşit oluncaya kadar artar. Terminal hızının büyüklüğü ağırlığa, sürükleme katsayısına, hava yoğunluğuna ve nesnenin boyutuna bağlıdır.
