Bir bitkinin ortamındaki bağıl nem arttığında terleme hızı düşer ve nemdeki azalma terleme oranının yükselmesine neden olur. Nemli hava su buharını kolayca kabul etmez ve daha kuru hava, bir bitkinin stomata dış yüzeylerindeki buharlaşma yoluyla suyu salmasını kolaylaştırır. Daha kuru hava, daha kuru toprak koşullarını hesaba katacağından, bitki kök sisteminden daha fazla su getirmeye çalışırken, terleme işleminin su alma kısmı da artabilir.
Terleme, suyun bir bitki boyunca hareketini ifade eder ve suyun kökleri aracılığıyla alımını ve suyun stomalar yoluyla salınmasını içerir. Stomatal gözenekler, tesis içindeki çevresel değişikliklere ve koşullara cevaben açılır ve kapanır ve terlemeyi düzenlemede önemli bir rol oynarlar. Stomalar ayrıca, suyla birlikte fotosentezin bir yan ürünü olan karbondioksit salınımını da sağlar.
Nem, bitkinin terlemesini etkileyebilecek tek çevresel faktör değildir. Rüzgar, ışık temini, sıcaklık ve su temini gibi faktörler terleme oranını etkiler. Bitkinin fiziksel özellikleri de işlemi etkileyecektir. Bunlar, bitki üzerindeki yaprakların sayısını ve boyutunu, stoma sayısını ve birçok bitkinin dış yüzeylerinde bulunan mumlu ve su itici bir kaplama olan kütikülün kalınlığını içerebilir.
