Bir yapraktaki hava alanı, bitkinin iç ve dış çevresi arasındaki iletişime izin verir. Bir bitkideki hava alanlarına stoma ve sınır katmanı denir.
Stomalar, bir bitkinin toprak üstü kısmının derisindeki hücreler veya epidermislerdir. Bu hücreler karbondioksitin tesise girmesine ve su ve oksijenin çıkmasına izin verir. Stomalar yumuşak gövdelerde, çiçek pedallarında ve yapraklarında bulunur. Stomalar, yaprak gözenekleridir ve bitkinin yüzeyinde su buharı kaybı olarak tanımlanan transpirasyon adı verilen süreçte yardımcı olurlar. Her stomanın açılması, stoma adı verilen özel hücreler tarafından korunmaktadır. Stoma stomanın açılmasına izin verdiğinde, terleme artar ve stomalar kapandığında terleme azalır. Ayrıca stomalar, yaprakların fotosentez işlemi ile bitki için besin üretmesine yardımcı olur.
Stomalara ek olarak, yapraklar yüzeylerinde sınırlı miktarda hava tabakası sağlar. Bu sınır tabakası aynı zamanda terleme hızını da etkiler, çünkü stomaları terk eden su buharı, atmosfere kaçmak için sınır tabakasından geçmelidir. Sınır tabakası, bitkiye ve yaprak üzerindeki stomanın konumuna bağlı olarak derinlemesine farklılık gösterebilir. Çeşitli bitkiler, sınır tabakasının boyutunu değiştirmek için yapılarının diğer kısımlarını kullanır. Örneğin, tüylü yapraklar daha büyük sınır katmanlarına sahip olma eğilimindedir, çünkü kıllar sınırdaki hareketsiz hava katmanını arttırır.
