Terleme, normal sağlıklı sıcaklığından daha sıcak olduğunda insan vücudunun soğumasına yardımcı olarak homeostazı sürdürür. Cildin üzerine koyan su terlemesi, buharlaşırken vücuttan büyük miktarda ısı emer. Terleme memelilerde yaygın olmakla birlikte, öncelikle soğutma için terleme nadirdir.
Ter, vücudun her yerine yerleştirilmiş, ancak özellikle koltuk altı gibi bölgelerde yoğunlaşan cilt içine yerleştirilmiş bezler tarafından salınır. Kadınlar erkeklerden daha fazla ter bezlerine sahiptir, fakat erkeklerde daha aktif olma eğilimindedir. Yüksek cilt sıcaklığı, bezlerin ter salma olasılığını arttırır, ancak cildin ter bırakıp bırakmamasının asıl belirleyicisi çekirdek sıcaklıktaki değişikliklerdir. Vücut ısısı izlenir ve terleme, hipotalamusta beyindeki bir yapı olarak kontrol edilir.
Su, terdeki en önemli bileşendir, ancak suda çözülen birçok bileşen vardır, bu da bazen bir koku verebilir. Üre, idrarda çözünmüş ana atık üründür. Laktat, sıklıkla salınan bir başka atık kimyasaldır. Sodyum, potasyum ve kalsiyum gibi birçok mineral ve mineral iyonu da salınır. Bunları ve ayrıca serbest bırakılan iz elementlerini içeren ter, yüzde 1 kadar erimiş maddeden oluşabilir.
