Bir tatlı su ekosistemi, düşük tuz konsantrasyonlu bir su ekosistemi türüdür. Göller, göletler, yaylar, nehirler, akarsular ve sulak alanlar içerir. İki kategoriye ayrılabilir: lentik veya durgun su ekosistemi ve iotik veya akan su ekosistemi.
Göller ve göletler lentik ekosisteme aittir. Bu su kütleleri birkaç metrekareden yüzlerce ve binlerce kilometrekare arasında değişebilir. Orta Asya'daki en büyük göl, Baikai Gölü, yeryüzündeki tatlı suyun beşte birini oluşturur. Göller ve göletler genellikle çok az tür çeşitliliğine sahiptir ve diğer su kaynaklarından izole edilir.
Akarsular ve nehirler, bir yönde akan akan su kütleleridir. İotik ekosistemden gelen sular kaynaklardan, dağlarda eriyen karlardan ve hatta göllerden kaynaklanmaktadır. Su ağızlarına biter ve daha sonra başka bir nehir kanalına, göl veya okyanusa girer. Bir başka su habitatı olan haliç, bir nehir ortamındaki tatlı su deniz ekosistemindeki tuzlu su ile karıştığında yaratılır.
Tatlı sulak bir sulak alan, mevsimsel veya kalıcı olarak suyla doyurulmuş bir toprak formudur. Sulu toprağı nedeniyle, sulak alanlarda çok çeşitli bitki ve hayvanlar bulunur. Sulak alanlarda bulunan çeşitli vahşi yaşam doymuş toprak koşullarında gelişmeye adapte edilmiştir. Bazı sulak alan örnekleri bataklıklar, mangrovlar, bataklıklar, bataklıklar ve tüylerdir.
