Politik idealizm, insanların doğal olarak iyi olduklarına ve benzer değerlere sahip çok sayılarda, doğal iyiliklerini göstermeye teşvik edildikleri inancıdır. Liberal bir ideal olarak kabul edilir.
Politik idealizm, halkla ilişkiler bağlamında popüler olarak kullanılan bir terimdir ve Immanuel Kant'ın "Perpetual Peace" adlı makalesinde ortaya koyduğu teorilere dayanır. İçinde Kant birkaç anahtar faktör öne sürüyor. Birincisi, uzun vadeli genel tablonun kısa vadeli ayrıntı odaklı olandan daha önemli olduğu ve ülkelerin bu bakış açısını destekleyen programların ve organizasyonların geliştirilmesini teşvik etmek için işbirliği içinde çalışması gerektiğidir. İkincisi, demokrasi en iyi politik sistemdir. Kant, eğitimli nüfusa sahip gelişmiş demokrasilerin savaşa katılmaya istekli olma ihtimali en düşük toplumlar olduğuna inanıyordu. Bu, demokratik ulusların vatandaşlarının memnun oldukları fikrine dayanıyor çünkü hükümetlerinde bir sesleri var. Son olarak, devletler birbirleriyle mal ve hizmet ticaretinde aktif olarak yer almalıdırlar. Ticaret, evrensel olarak sağlıklı ekonomileri teşvik eder, bu da memnuniyet ve huzur sağlar. Politik idealizm, genellikle barış ile değil, birbirleriyle ilişkilerine girdiklerinde ulusun asıl amacı olan iktidarın değil, gücün korunmasını sağlayan politik gerçekçiliğin aksine sunulur.