Rönesans, Orta Çağın sonunda İtalya'da ortaya çıkan entelektüel bir hareket olarak tanımlanır, “Orta Çağ ve Modern Tarih” i açıklar. Sanat, edebiyat ve genel olarak öğrenme. Bu coşku Avrupa'ya yayılan kültürel bir devrime yol açtı.
Rönesanstan önce Avrupa, Karanlık Çağların düşüncesizliği içinde gizlenmişti. Avrupalılar, zamanın ekonomik çöküntüsü ile baş etmeye çalıştıkça, entelektüel materyal için çok az endişe vardı. Ancak, hayatta kalmak kolaylaştığında, toplumun odağı değişmeye başladı. Dante ve Petrarch gibi Rönesans liderleri bu yeni, entelektüel hareketi ön plana çıkardılar.
İtalya, Rönesans’ın merkezi olarak kabul edilir. İtalyan Rönesansı iki ayrı aşamadan geçti. İlk aşama, Greko-Romen kültürünün canlanmasıydı. Bu döneme ait sanat ve edebiyat, İtalyanlar tarafından yoğun olarak incelenmiştir. Yeni temel mirası ile özdeşleşmekten gurur duydular ve birçok Greko-Romen inancını benimsediler. İtalyan Rönesansının ikinci evresi, Hümanizmin felsefi bir hareket olarak yükselişinden ibaretti. Hümanist ideoloji, temel olarak klasik edebiyat, sanat ve felsefeye odaklandı.
Roma İmparatorluğu düştüğünde, Avrupa birliğinde bir yarık yarattı. Rönesans bu yarığın üstesinden gelmeye ve kıtayı Era'yı tanımlayan entelektüel bir hareketle bir araya getirmeye yardımcı oldu.
