Puritans, Amerika'ya ibadet özgürlüğünü aramak için taşındı. Zulümden kaçmak için İngiltere Kilisesi'nden ve egemen sınıftan kaçmak için kaçtılar.
Puritans, İngiltere Kilisesi'ndeki reformun yeterince ileri gitmediğini hissetti. Papalık otoritesi devlet kilisesinin kurulmasıyla reddedilmiş olsa da, Roma Katolikliği içerisinde bulunan ritüellerin çoğu kaldı. Günün rahiplerinin çoğu zar zor okuryazardı ve sürüleriyle tamamen temasa geçti. Devlet kilisesiyle olan bu memnuniyetsizlik, Puritans'ı yöneten sınıfla karşı karşıya bıraktı ve değişik derecelerde zulüm görmeye başladı. Bazı din adamları sürgün edildi, hatta muhaliflerini ifade ettikleri için idam edildiler. Yine de, hareket güçlendi.
Bütün gruplar ulusal kiliseden ayrılacak kadar ileri gittiğinde, güvenliği için endişelenmeye başladılar. Bu, binlerce kişiyi misilleme korkusundan arınmış bir şekilde ibadet edebilecekleri Yeni İngiltere'ye taşımasını istedi. Puritan göçü çoğunlukla ailelerin hepsinden oluşuyordu ve kolonilerde kurdukları yaşam tarzı yoğun bir adanmışlıkla işaretlendi. Dini inançlarından dolayı İngiltere'den sürülürken, başkalarına ibadet özgürlüğünü savunamadılar.
