Psikolojide kritik bir süre, beynin bir beceri veya bilgiyi edinmeye özellikle elverişli olduğu durumlarda gelişim sırasında belli bir süreyi ifade eder. Bu kritik dönem geçtikten sonra maruz kalma gerçekleştiğinde, çok daha az etkili olur. .
Kritik dönemler erken çocukluk döneminde, beyin yeni bilgi türlerine uyum sağlama konusunda oldukça esnek olduğunda ortaya çıkar. Daha fazla bilgi alındıkça, beyin yeni işlemlerin elde edilmesini zorlaştırarak, belirli işlem türlerinde yerleşik hale gelir. Örneğin, erken görsel deneyim, görsel işlemenin tipik gelişimi için çok önemlidir. Görsel deneyimler, kritik görsel gelişim döneminde engellenirse, beyin, görsel işlem dokusunu diğer görevler için kullanmayı yeniden düzenler.
Tartışmalı bir kritik dönem türü, yabancı dil öğrenmek için kritik dönemdir. Bebekler ve küçük çocuklar kolayca yerel düzeyde yeterliliği olan birden çok dil öğrenirler. Bununla birlikte, ergenlik döneminden başlayarak, yeni bir dili öğrenme yeteneği hızla azalır ve çoğu insan doğal akıcılığa erişemez. Bu fenomenin klasik yorumları, genlerin dil öğrenimini düzenlediğini ve beynin ergenlik döneminde yeni diller öğrenmeye karşı duyarlılığını azalttığını göstermektedir. Ancak diğerleri, kritik dönemin beynin doğuştan gelen bir yüzü olmadığını, daha ziyade deneyim nedeniyle ortaya çıktığını savunuyorlar. Bir insan bir dili öğrendiğinde, diller arasındaki parazit nedeniyle başka bir dil öğrenmek zorlaşır.
