Hücreler, çevreleri ve diğer hücrelerle etkileşime girmelerini sağlayacak farklı şekillere sahiptir. Diğerleri, koleksiyonların etkili bir şekilde büyümesini sağlayacak şekilde biçimlendirilmiştir.
Bazı hücreler nispeten sabittir. Örneğin bakteriler tipik olarak bir yerde kalır. Bununla birlikte, durağan hücreler tipik olarak hızlı bir şekilde çoğalır ve yüzeyleri örter, bu nedenle kolayca yayılmalarına ve hızlı bir şekilde büyümelerine izin veren şekiller genellikle evrim tarafından tercih edilir. Sıvılar arasında hareket eden bakteriler çoğu zaman onların serbest bırakılmalarını sağlayacak şekilde şekillendirilir.
Paramecium gibi diğer hücreler yiyecek bulmak ve kendilerini savunmak için kendi başlarına hareket ederler. Bu hücreler hareketi kolaylaştıracak ve diğer hücrelere kolayca saldırabilecek şekilde biçimlendirilmişlerdir. Bu hücrelerin bazıları daha fazla aerodinamik biçime sahiptir; diğerlerinde yiyecekleri daha kolay bulmalarına izin verecek daha büyük boyutları vardır.
Bitki ve hayvan hücreleri sıklıkla yapılar oluşturur ve şekilleri onlara daha iyi yapısal bütünlük sağlar. Örneğin cilt hücreleri, birbirleriyle güçlü bağlantılar kurmalarına izin verecek şekilde biçimlendirilir. Diğer hücreler belirli görevleri kolaylaştırmak için şekillendirilir. Nöronlar uzun yollar boyunca iletişim kurarlar ve aldıkları elektrokimyasal reaksiyonları daha verimli hale getirmek için tasarlanırlar.
