Maragtas Kanunu, Filipin Adaları’nın İspanyol öncesi tarihine ilişkin bir yazı koleksiyonu idi. Her ne kadar bu belgelerin kaynağı ve doğruluğu şüpheli olsa da, aslen 1907'de yayınlanan Phillipine yazarı Pedro Monteclaro tarafından yazılmış "Maragtas" adlı kitabın temeli olarak kullanılmıştır.
İlk olarak 1907 yılında Pedro Monteclaro tarafından yayınlanan "Maragtas", Borneo adasındaki Datu Makatunaw'ın baskısından kaçan iddia edilen 10 kişi veya şefin iddia edilen bir ifadesidir. Monteclaro'nun hikayenin versiyonuna göre, bu 10 şef sonunda, yerel Aytaş kabilesi lideri Marikudo'dan toprak satın aldıkları Panay adasına yerleşti. Kitaba göre, 10 şef ve aileleri tüm Visayan nüfusunun yasağı. 1950'lerin sonunda, bu kitap o kadar yerel bir kültür oluşturmuştu ki, Ati-atihan festivali şeklinde yıllık bir kutlama ile tamamlandı ve Aklan'daki Kalibo'daki yıllık yıllık Santo Niño bayramına dahil oldu.
Daha yakından incelendikten sonra - inceleme tarihleri, yazarın, kaynak malzemesinin, kağıda yazıldığı, 13. yüzyıl başlarında Filipinler’de bulunmadığı ve kitabın yazılmasının istenmediği Filipinler’de bulunmadığına dair kendi ifadesi. Kendisinin yerel büyüklere danıştığını ve onun bilgileriyle uyuşmadığını kendisi - kitabın tarihsel olarak doğru bir metin olarak statüsü şüpheli. Monteclaro'nun yayıncısı Salvador Laguda, kitabın gerçek doğasını reddetmek için bile kayda geçti. Nitelikli tarih olarak Maragtas Kanunu, 1968'de, orijinal metinleri inceleyen ve dünyanın dört bir yanındaki müzeleri ve arşivleri araştırıp, belgeleri ve diğer tarihi İspanyol öncesi eserleri araştırmak için özenli bir çalışma yaptıktan sonra, William Henry Scott tarafından, Santo Tomas Üniversitesi'nde doktora tezi olarak nihayet çöktü Filipinler
