Enlem, Dünya üzerindeki belirli bir noktanın ekvator ile kutuplardan biri arasında bulunduğu mesafeyi belirtir. Enlem konumları, güneş ışınlarının gücünü ve yönünü belirler. Düşük enlemler ekvatora daha yakındır ve bu nedenle daha yüksek bir güneş ışığı konsantrasyonu alır.
Güneş, Dünya için ısı ve ışığın kaynağıdır. Güneş ışığı Dünya'nın atmosferine ve toprağına çarptığında, hem toprağı hem de havayı ısıtır. Ekvator ve tropikal bölgelerde, bu güneş ışığı daha konsantredir, bu nedenle daha fazla ısı ve ışık üretir. Bu nedenle, iklim daha sıcaktır. Bunun tersine, ılıman ve kutup bölgeleri daha fazla dağınık güneş ışığı alır ve daha serin iklimlere neden olur.
Sıcaklık, sırayla, buharlaşma ve yağış oranını etkiler. Sıcak iklimler daha nemli olma eğilimindedir, çünkü artan sıcaklıklar havada daha fazla su buharı oluşmasına neden olur. Sıcak hava doymuş hale gelmeden önce daha fazla nem tutabilir ve suyu yağış olarak serbest bırakabilir.
Sıcak ve soğuk hava arasındaki etkileşim, fırtınaların gelişmesine yol açan farklı baskı alanları yaratır. Tropikal alanlar ve okyanuslar, özellikle jet akıntılarının yolu boyunca gelişen kasırgalara eğilimlidir. Bunun nedeni, ılık veya soğuk hava taşıyan akımların daha sık etkileşimde bulunma eğiliminde olmasıdır.
