Kırmızı algler hareketsizdir, yani kendi başlarına hareket etmezler. Tüm dünyada çoğunlukla denizlerde ve aynı zamanda tatlı su habitatlarında bulunan kırmızı algler yaşadıkları suyun hareketine bağlıdır.
"Kırmızı bitki" anlamına gelen Rodofita olarak da bilinen kırmızı algler, bazıları deniz yosunu olan 5.000 ila 10.000 türe sahiptir. Kırmızı renklerini, en önemlisi fikoeritrin olan bir dizi pigmentten alırlar. Enerjilerini fotosentez yoluyla elde ediyorlar. Kırmızı pigmentasyon mavi ışık dalgalarını emebildiği için, okyanusta diğer alg formlarından daha derin hayatta kalabilir. Koralin yosun denilen bazı kırmızı algler, kalsiyum karbonat salgılayarak mercan resif yapıları oluşumuna katkıda bulunur. Kırmızı algler cinsel olarak ürerler. Su akıntıları, erkek gametleri, bağlandıkları yerlerde carpogonyum adı verilen kadın cinsiyet organlarına taşır.
Kırmızı algler sadece balıklar, kabuklular ve diğer deniz hayvanları tarafından değil insanlar tarafından da tüketilir. Vitamin ve protein bakımından zengindirler ve yetiştirmeleri kolaydır. Japonlar onlara nori diyor ve suşi sarmak için kullanıyorlar. Britanya'da laver olarak bilinir ve salata olarak soğuk yenir, ekmekle pişirilir, kızartılır veya yulaf ezmesiyle karıştırılır. İrlanda Yosunu denilen kırmızı algler, pudinglerde, dondurmada, konservelerde ve hatta bira ve şarapta kullanılır.
