Kemer köprüsü, yarım daire biçimindeki sıkıştırmayı dayanakları veya ayakları tarafından tutturulmuş yatay bir itme içine dağıtarak çalışır. Daha uzun köprüler genellikle eğrilik ne kadar büyükse, bir dizi kemerden oluşur. Köprünün alt tarafında daha fazla gerginlik var. Kemer çok büyükse, gergi yarım daire şeklindeki tasarımın doğal gücünü aşar.
Köprü köprülerinde mimari farklılıklar olsa da, temel yapı aynı kalır. Geçmişte, kemer köprüler genellikle taşlardan yapılmış, ortada ağırlık kütlesini taşıyan bir kilit taşı vardır. Köprünün taşıdığı ağırlık arttıkça yapısı da güçlendi. İçteki ağırlıklarından dolayı, bu köprüler son derece sağlam temeller gerektiriyordu. Modern kemer köprülerin çoğu betonarmedir.
Kemer köprüler dayanıklıdır. Dünyanın en eski duran kemer köprüsü olan Yunanistan'daki Mora Yarımadası'ndaki Arkadiko Köprüsü, 1300’de inşa edilmiştir. ama bugün hala kullanılıyor. Segmentli kemerler halinde inşa edilmiş birçok Roma köprüsü ve su kemeri hala ayakta. Ortaçağ inşaatçılar, kemer fıçılarının kalınlığını değiştirerek kemer köprülerin açıklığını ve yüksekliğini iyileştirdi. Modern kemer köprüler, Şangay'daki 1.800 feet uzunluğundaki Lupu Köprüsü ve 1.700 feet uzunluğundaki West Virginia'daki New River Gorge Köprüsü'nü içerir.
