Şiirdeki lehçe, birisinin sesini benzersiz bir kültürden, finansal durumdan veya sosyal sınıftan diğerlerinden ayıran dilin kullanılmasını ifade eden edebi bir araçtır. Ağız belirli dilbilgisi, imla, telaffuzlar, kelime bilgisi ve argo terimleri içerebilir.
Ağız okuyucunun, edebiyatta betimlenen insanları karakterize etmesine yardımcı olur. Okuyucuya yazarın coğrafi konumu, kültürü ve sosyal sınıfı ya da okumadaki karakterlerle ilgili bilgi verir. Güney Amerika’dan gelen lehçeye örnekler arasında, "Yins 'seni okuldan eve götürmek' ya da ne? ve "Ya yiyecekleri botun içine koyacağım."