Jonathan Edwards'ın "Kişisel Anlatısı" din, duygusallık, ilahi irade ve dönüşüm konularını kapsar. Jonathan Edwards, hangi faktörlerin gerçek bir Hristiyan deneyimi yarattığını analiz etmek için otobiyografik bir hikaye formu kullanır. Edwards, gerçek bir din dönüşüm deneyiminin tanımını keşfetme çabasında insani duygu, çatışma ve ilahi iradenin çatışmalarına bakıyor.
"Kişisel Anlatım", Edwards'ın çocukluğunu dinle ilgili deneyimlerine yansıtan ile başlar. Deneyimler hızlı bir şekilde aşınan, arzulanan bir şeyi bırakan güçlü duygularla doluydu. Günah hayatına geri döndükten sonra Edwards, başarısız olan saf bir irade duygusuyla dini açıdan dik bir yaşam sürdürmeye tekrar çalıştı. Edwards daha sonra entelektüel bir yaklaşımın yanı sıra, nihai memnuniyetsizliği için ruhsal konularda içsel, içgüdüsel bir yaklaşım denedi. “Kişisel Anlatım” ın sonuna doğru Edwards, gerçek bir ruhsal deneyime ancak insan zihninin sağlayabildiği şeyin dışında bir şeyle ulaşılabileceğini vurguluyor.
“Kişisel Anlatı” da birçok soyut terim kullanılsa da, Edwards “Tanrı'nın varlığının açıklanamayan deneyimi” olarak ifade edemediği kelimelerin eksikliğini kucaklar. Edwards ayrıca “Kişisel Anlatı” da doğanın harikalarını Tanrı'yla karşılaştırır ve bir inananın işkencelerini canlandırmadaki eksikliklerini anlatmaya zaman ayırırken onlardan duyduğu memnuniyeti ifade eder.
