Klasik edebi metinler olarak kabul edilen eserler, Cervantes’in "Don Kişot", "İngiliz klasik" Beowulf, "John Steinbeck’in" Gazap Üzümleri "," Charlotte Brontë "Jane Eyre" ve Virginia Woolf’un "Deniz Feneri" ni içerir. Bu eserler kalıcı kültürel ve estetik değerleri ve sanatsal değerleri ile ayırt edilir. Bu eserler Batı kültüründe temel edebi eserler olarak kabul edilirken, her biri kendine özgü sanatsal değerleri ve temel eserleri olan dünya çapında birçok farklı edebi gelenek vardır.
Gana ve Nijerya’da, Chinua Achebe’nin “Apart Fall Fall Fall Fall novel” romanı, temel bir edebi eser olarak kabul edilir. Nijerya'daki Umuofia klanındaki birkaç kuşak erkek neslini izleyen roman, Nijerya ve Gana sınıflarında yaygın olarak öğretiliyor ve bölgedeki sömürge öncesi ve sonrası yaşamı anlatıyor.
İran'da, roman göreceli olarak yeni bir formdur ve çalışması henüz yaygın değildir. Romandan çok daha temel bir edebi biçim şiirdir. İran'ın etkili ve üretken şairlerin zengin bir tarihi vardır ve İran okullarındaki öğrencilere Farsça şair Hafız, Sa'Addi, Ferdowsi, Rumi ve Hayyam gibi figürlerin şiiriyle öğretilir.
Amerika Birleşik Devletleri'nde yaygın olarak öğretilen diğer edebi metin örnekleri arasında Gabriel García Márquez tarafından "Yüz Yıl Yalnızlık", Leo Tolstoy'dan "Savaş ve Barış", Jane Austen'in "Gurur ve Önyargı", "Huckleberry Finn'in Maceraları" yer alıyor. Twain ve Albert Camus tarafından "The Stranger". Chinua Achebe'nin "Her Şey Ayrı", Doris Lessing'in "Altın Not Defteri", "Yasunari Kawabata'nın" Dağın Sesi "ve Toni Morrison'ın" Sevgili "si de edebi metinler olarak kabul edilir.
Amerikalı öğrencilere edebi metinlerin eğlence yerine bilgi sağlama amaçlı bilgi metinleriyle çelişkileri öğretilir. Bilim özetleri ve tarih kitapları gibi bilgilendirme metinleri, Ortak Çekirdek Devlet Standartlarının bir parçası olarak, devlet okulu müfredatlarına giderek daha fazla önem verilmektedir. Sonuç olarak, pek çok ebeveyn, edebi metinlerin bilgilendirici metinlerden daha az pedagojik değeri olduğu fikrine meydan okudu.
