Birinci Dünya Savaşı'nda, propagandası, şefkat ve milli gururdan korku ve dehşete kadar izleyicilerindeki belirli duyguları uyandırmak için kullanıldı. Ülkeler, kayıt ve finans yoluyla savaş çabalarını teşvik etmek için özel departmanlarla büyük ölçekli propaganda kampanyaları başlattı.
Birinci Dünya Savaşı propaganda makineleri için ilk görev, tüm medya kuruluşlarının kontrolünü kazanmaktı. Bu eylem yalnızca savaşın vatandaş nüfusu tarafından değil, uluslararası toplum tarafından da görülme şeklini oluşturdu. Bu, genç erkekleri bir düşmanı desteklemekten vazgeçmeleri ve yalnızca bir tarafa yardım etmeleri için maddi olmayan ideallerin savunulması için silaha sarılmaya ya da tarafsız ulusları savunmaya ikna edebilir.
Propaganda, gazetelerden posterlere ve konuşmalara kadar birçok biçimde geldi. Gazete idareleri, propaganda makinelerini beslemekten, sansasyonel manşetlerini basmaktan mutluluk duyuyorlardı. Gazetelerin rolü, 1914’te izolasyonu vurguladıkları ABD’de belirgindi. 1916'da, manşetlerin her iki tarafında da tarafsızlık bildirildi ve 1918 yaklaşırken, gerekli eylem pozisyonuna geçti. Posterler ve çizimler genellikle ülkelerin vatandaşlarının duygularını karıştırmak için sembolizme dayanıyordu. Müttefiklerin afişleri ve propagandası, Almanlarınkinden daha zekiydi ve savaş sonrası, Müttefiklerin zaferinde üstün ve büyük bir faktör olarak kabul edildi.
