Foto iletken hücreler, elektrik devresinin hücreye çarpan ışık miktarına göre direncini değiştirir. Bu nedenle foto iletken hücrelere bazen foto dirençli aygıtlar denir. Foto iletken hücreler, ortamdaki ışık seviyeleri belli bir eşiğin altına düştüğünde, sokak lambaları gibi uygulamalarda sıklıkla kullanılır.
Görünür ışık, bir elektromanyetik radyasyon şeklidir. Elektromanyetik radyasyon enerji taşır ve ışık bir elektromanyetik radyasyon şekli olduğundan, ışık enerji taşır ve elektrik akımına neden olmak için kullanılabilir. Buna fotoelektrik etkisi denir. Işığın fotonları iletken bir yüzeye indiğinde, enerjilerini yüzeye ulaştırır, bu da atomların elektronları kaybetmesine ve elektrik akımı üretmesine neden olur. Bu fenomen ilk olarak 1887 yılında Heinrich Hertz tarafından keşfedildi, ancak Albert Einstein, 1905 yılında fenomen hakkındaki araştırmasını bitirinceye kadar tam olarak anlaşılmadı. >
Foto iletken hücrelerde, üst yüzeylerinde, ışığı gereken yere yoğunlaştırmaya yarayan bir mercek bulunur. Lensin altında, küçük bir ışık alıcı kalsiyum sülfit parçası veya benzeri bir madde, hücrenin bir devreye girmesini kolaylaştıran elektrik konektörleri taşır. Hücreye ulaşan ışık seviyesi yükseldiğinde, hücredeki direnç, akımın devreden geçmesine izin verecek şekilde düşer.