Ethos, pathos ve logolar, ilk olarak Yunan filozofu Aristoteles tarafından dile getirilen üç ikna ya da tartışma biçimidir. Ethos etik, duygulara ya da duygulara ve logolara mantığa hitap ediyor.
Ethos'a yapılan itiraz, tartışmayı yapan kişinin güvenilirliğine, yetkinliğine ve itibarına dayanır. Konuştuğu konuda otorite olarak düşünülen bir kişi bu nitelikte bir tartışma yapabilir. Bu argüman temel olarak, doğrudan kanıt ortaya koymak ve tartışmada herkesin izleyebileceğini ispatlamak yerine, otoritenin veya uzmanın görüşüne veya analizine güvenmeye dayanır.
Pathos'a yapılan bir itiraz duygusal bir argümandır. Bu nitelikteki argümanlar ortak bir duygusallığı, paylaşılan kültürel değerleri hedefleyebilir veya doğrudan duygusal bir tepkiyi manipüle edip kışkırtmak için yapılandırılabilir. Tartışmayı yapan kişi, dinleyicinin onlarla özdeşleşmesini istiyor.
Logolara yapılan itiraz, mantıklı bir argümandır. Argümanın güvenilirliği, iç tutarlılığına, yapısına ve onu destekleyen kanıtlara dayanır. Mantıksal argümanlar endüktif veya tümdengelimli türlere ayrılır.
Bir argüman bu tarzlardan sadece biri olabilir, ancak Aristoteles etkili bir argümanın üç kalitenin hepsinin bir karışımı gerektirdiğine inanıyordu.
