Tektonik plakalar, grev-kayma ya da aseismik hareketlerde dönüşüm sınırlarında birbirlerinden yatay olarak hareket eder. Depremler ve tsunamiler grev-kayma sınırındaki basınç kilitleme plakaları aniden serbest kaldığında meydana gelir. Volkanik aktivite, yakınsak ve farklı plaka sınırlarında yaygın olsa da, dönüşüm sınırlarında nadirdir.
Dönüşüm sınırlarının çoğu, okyanus tabanında, ayırıcı bir sırtın iki parçasına dik olarak bağlanan kısa çatlaklar olarak mevcuttur. Bu dönüşüm sınırları sığ deprem bölgeleridir. Kıta kitleleri ve okyanus levhaları arasındaki sınırları dönüştürmek çok daha uzun olma eğilimindedir ve daha şiddetli depremler meydana getirir. San Andreas Fayı, Kuzey Amerikan Plakası ve Pasifik Plakası arayüzündeki bir hata ağında bir dönüşüm sınırıdır. İki farklı sınır sırtını, Güney Gorda - Juan de Fuca - Explorer Ridge sistemini ve Doğu Pasifik Yükselişini birbirine bağlar.
Dönüştürme sınırları, kilitlenme yokluğunda plakaların birbirlerine karşı yavaş hareketini, hata sürünmesi sergiler. Tabaklar arasındaki düşük basınçlar ve kil ve yağmur suyundan yağlama nedeniyle yüzeyin yakınında hata kayması meydana gelir. Genellikle aseismik, fay sünme alanları, daha derin yüzeylerde kilitleme varken depremler geliştirir. Kilitli kayaların üstündeki hareketten kaynaklanan stres kilitleri kırar ve plakaların sınırdaki pozisyonlarını değiştiren ani bir kaymaya neden olur.
