Birlik İç Savaşı savaş tahvilleri yoluyla, federal arazileri satarak ve gelir vergisi alarak finanse etti. 1861’de yürürlüğe giren yasa, 800 dolar üzerindeki gelirlere karşı yüzde 3 vergi topladı ve savaş. Birliğin daha büyük vergi ve sanayi tabanı büyük bir finansal avantajdı.
Birlik için en büyük savaş geliri kaynağı savaş bonolarıydı. Bunlar, belirli bir süre sonra geri ödeme vaat eden kişilere satılan ve ara dönemde ödenen faizdi. Birliğin savaş harcamalarının yüzde 65'i bu tahvillerle finanse edilse de, değerleri ve satılma kolaylığı savaşın gelgitiyle birlikte değişmekteydi. Konfederasyonlar Birlik deniz taşımacılığına saldırıp sahada başarı bulduğunda tahvil satışları düşerken, Birlik zaferleri gelirin artmasına yardımcı oldu.
Finansman topluluğuna Birliğin tahvillerini geri ödeyebileceğini güvence altına almak için ilk gelir vergisi geçti. Hazine Bakanlığı, savaşın ilk mali yılında 20 milyon dolarlık bir açığı kapatmak zorunda kaldı ve çözüm Amerikan tarihinde ilk gelir vergisi oldu. 1864 itibariyle, oranlar 600 ila 5.000 ABD Doları arasındaki gelirlerde yüzde 5, 5.000 ila 10.000 ABD Doları arasındaki gelirlerde yüzde 7.5 ve 10.000 ABD Doları'nın üzerindeki gelirlerde yüzde 10'du.
