Bir medeniyetin özelliklerinden beşi okuryazarlık, kamu mimarisi, halkın serveti, meslekler ve sosyal hiyerarşidir. Kent merkezlerinin varlığı, altyapı ve kalıcı alışkanlıklar uygarlık. Diğer birçok tanımlayıcı özellik mevcuttur ve türü ve sayısı danışılan kaynağa bağlı olsa da, bir medeniyet genellikle en genel olarak herhangi bir karmaşık devlet toplumu olarak tanımlanmaktadır.
Carroll Quigley, medeniyeti 1979'da "genişleme aracı olan üretici bir toplum" olarak tanımladı. "genişleme aracı", birlikte kullanıldığında temel insan ihtiyaçlarını karşılayabilecek çeşitli sosyal örgütleri ifade eder. Quigley ayrıca bir toplumun bir yazı sistemi ve şehir hayatı geliştirdiğinde bir medeniyet haline geldiğini de ekledi.
Samuel P. Huntington, 1993 tarihli "Medeniyetler Çatışması" adlı kitabında, bir medeniyeti "en yüksek kültürel gruplaşma" ve insanların sahip olabileceği "en geniş kültürel kimlik" olarak tanımlamıştır. Huntington'un belirleyici özellikleri, medeniyeti oluşturan insanların öznel olarak özdeşleşmesinin yanı sıra tarih, dil ve din gibi ortak objektif unsurları içerir.
Albert Schweitzer, "Medeniyetler Felsefesi" adlı kitabında, toplumda medeniyetler hakkında çifte görüşlerin var olduğu fikrini özetlemektedir: biri medeniyetin tamamen maddi bir kavram olarak, diğeri ise medeniyetin olduğu Hem maddi hem de etik olarak. 1923'teki o zamanki dünya krizinin, insanlığın etik medeniyet kavramına bakışını kaybetmesinin bir sonucu olduğunu belirtti.
