Otlak biyomlarındaki karşılıklılık örnekleri, bitki kökleri ile sembiyotik mantarları arasındaki ilişkiyi ve ayrıca termitler ve sindirim kanallarında yaşayan protozoalar arasındaki ilişkileri içerir. Karşılıklılık, her iki organizmaya da fayda sağlayan iki farklı tür arasındaki etkileşimdir. Avlanma ya da parazitizm gibi türler arası ilişkilerden farklıdır.
Farklı habitatlardan birçok bitki için yaygın olsa da, çimlerin, sazların ve yabani otların çoğunun kökleri üzerinde yardımcı mantarlar bulunur. Mantarlar bitki köklerine mineraller ve nem sağlarken, bitkiler mantarları besleyen karbonhidratlar sağlar. McDaniel College'a göre, bazı bilim adamları bu tür karşılıklı ilişkilerin bitki köklerinden parazitle beslenen mantarlarla başladığına inanıyorlar. Bitkiler ilave besinlerden faydalandıklarında daha da büyüdüler, daha fazla karbonhidrat ürettiler ve mantar popülasyonunun çiçek açmasına neden oldular.
Otlakta meydana gelen bir diğer karşılıklılık biçimi, termitler ile bağırsaklarında yaşayan tek hücreli organizmalar arasında olmasıdır. Termitler, otlak habitatlarında odunsu bitki örtüsü ile beslenir. Bununla birlikte, termitler odun hücrelerini içeren selülozu parçalamak için gerekli olan enzim olan selülaz üretmezler. Bunun yerine, ahşabı çeneleriyle küçük parçalara ayırırken, gerçek sindirim midelerinde, protozoanların midelerinde izniyle gerçekleşir. Protozoalar bol gıdalardan yararlanırken, termitler az sayıda hayvanın yiyebileceği bir gıda kaynağının tadını çıkartarak yarar sağlar.
