İç Savaş, 1861-1865 yılları arasında Amerika Birleşik Devletleri ile Amerika Konfedere Devletleri arasında bir çatışma olmuştur.
Kısa Bir Arka Plan
Konfederasyon olarak bilinen Amerika Konfedere Devletleri, kölelik kurumunu korumak için Birlik'ten ayrılan 11 Güney devletinden oluşuyordu. Birlik olarak bilinen ABD, Konfederasyonu egemen bir varlık olarak kabul etmeyi reddeden Başkan Abraham Lincoln tarafından yönetildi. Bu, İç Savaş Güvenine göre, 620.000 hayatını talep eden dört yıllık Amerikan İç Savaşı'na yol açtı. İç Savaş, Pennsylvania, Florida, Teksas ve New Mexico'da meydana gelen ek savaşlarla büyük ölçüde Virginia ve Tennessee'de yapıldı.
Köleliğin Etkisi
1800'lere kadar, ABD’nin tüm bölgelerinde kölelik yasaldı, ancak en fazla köle konsantrasyonu Güney’deydi, burada esas olarak çiftlik işçiliği yaptılar. Güney'deki ekonomi ağır bir şekilde tarıma bağlıydı, oysa Kuzey ekonomisi büyük ölçüde doğası gereği sanayileşmişti. Güney ülkeleri, Kuzey ortadan kaldırıcıların, Güney Alabama’daki Alabama, Arkansas, Florida, Georgia, Louisiana, Mississippi, Kuzey Carolina, Güney Carolina, Tennessee, Teksas ve Virginia’nın kendi uluslarını oluşturmasına yol açan ülke genelinde köleliğin yasadışı sayılacağından korkuyorlardı. /p>
İç Savaş Başlıyor
İç Savaş'ın ilk çekimleri, o zaman federal hükümet tarafından düzenlenen Fort Sumter'de gerçekleşti. Sendika birlikleri kaleyi canlandırırken, Konfederasyon birlikleri, Sumter komutanı Binbaşı Robert Anderson'ın teslim edilmesine kadar iki gün süren kuşatma altında topçu attı.
Birlik Avantajları
Birliğin Konfederasyondan daha büyük bir nüfusu ve daha büyük savaş teçhizatı vardı. Savaşın başlarında, Birlik 22 milyon nüfusa sahipken, Güney İç Savaş Güvenine göre yüzde 45'i köle olan dokuz milyon nüfusa sahipti. Kuzey ülkeleri de büyük ölçüde teknolojik olarak daha ileriydi, daha iyi altyapıya ve çabalarını desteklemek için daha fazla paraya sahipti. Ateşli silahların çoğu, Güney'in Avrupa ile ticaret yaparak üstesinden gelmeye çalıştığı bir ikilem olan Kuzey eyaletlerinde üretildi. Kuzey deniz ablukalarını kullanarak bu fikri hemen durdurdu. Güneyli askerler yetenekli olsalar da, Kuzey ordularının saf sayıları, Tarih tarafından bildirildiği gibi, yenilgilerine katkıda bulunan bir faktördü.
Savaşın Sonu
Savaş, 10 Nisan 1865'te, Müttefik Genel General Robert E. Lee'nin Appomattox'taki General Ulysses S. Grant'e teslim olduğu tarihte sona erdi. Teslim olduktan sonra, askerlerine, ezici kaynakları ve sayıları nedeniyle savaşın kazanılamayacağını, Tarihin Bugününü belirten bir mektup yazdı. Bunlar büyük katkı sağlayan faktörler olsa da, İç Savaş liderliği de Birliğin zaferine katkıda bulundu. Konfederasyon, Birlik'ten coğrafi olarak çok daha büyük olduğundan, savaş Güney tarafında büyük ölçüde savunma için savaştı. Buradaki fikir, Güney'in Kuzey'i işgal etmek yerine sadece topraklarını koruması ve Birliğin iradesinin azalmasını beklemesi gerektiğiydi. Ancak General Lee, momentum kazanmak için saldırgan saldırıları vurguladı. Bu strateji, ilk yıllarda savaş alanında büyük kayıplara neden oldu ve Güney'in moralini düşürdü. Birliğin iradesi savaş yılları boyunca da güçlü kaldı. Birliğin siyasi iradesi, Konfederasyonun liderliği ve sayısız rakam, hepsi Güney'in yenilgisini Tarih'e göre sağladı.
