Elemental altın yanıcı değildir. Yanıcılık, bir yanma reaksiyonunda oksijenle birleşebilecek elementleri gerektirir. Altının etkisiz elektronik konfigürasyonu, erimiş halde bile oksijen ile reaksiyona girmemesini sağlar.
Altının doğal, doğal, atomik halindeki varlığı bu elementin yüksek etkisizliğini gösterir. Farklı coğrafi çağlarda oksidatif ve indirgeyici atmosfer koşullarında geçirilen milyarlarca yıl bile bu metalin reaksiyona girmesine ve bileşik oluşturmasına neden olmadı.
Altının özel etkisizliği, s orbitalinde tek bir dış elektrona sahip olmasından kaynaklanır. Orbital en fazla iki elektronu barındırabildiğinden, bu dış kabuk yarı doludur. Yarı dolgulu dış kabuklar özellikle kararlıdır, çünkü bu en dıştaki elektron kısmen doldurulmuş kabuklardaki elektronların birbirine uyguladığı kuantum ve kolumbik kuvvetlerden etkilenmez. Bu istikrar, altının doğal bir şekilde varlığını haklı çıkararak herhangi bir kimyasal reaksiyona katılmasını sağlar.
Halojenürler gibi oksijenden daha fazla elektronegatif elementler daha yüksek elektron çekiciliğine sahiptir ve bu en dış elektronu altın rengindeki yörüngeden çekerek reaksiyona girmeye zorlar. Altın bu kararlı, yarı dolu yapıyı kaybettiğinde, daha fazla elektron kaybeder, bu yüzden Au (I), Au (III) ve Au (V) 'nin oksidatif durumları mümkündür.
