Zürafalar, tohum kabukları, çiçekler, yapraklar ve meyveleri yiyen katı otlardır. Boyutları ve avcıları uzak mesafelerde görebilme yetenekleri, çoğu yırtıcı hayvandan, aslanlardan, sırtlanlardan, leoparlardan ve timsahlardan bazen zürafaları yakalayıp yiyememelerine yardımcı olur.
Zürafanın uzun bacakları ve boynu, diğer hayvanların çoğunun erişemediği yiyeceklere erişebilmeleri için gelişti. Ancak, uzun boylu olmaları, avcıları uzak mesafeden görmelerine ve tehlikeye girmeden çıkmalarına yardımcı olur.
Zürafalar Sahra altı Afrika'nın savan ve açık ormanlarıyla sınırlıdır. Genellikle, avcılar sağlıklı yetişkin zürafalarından kaçınırlar ve etkili bir savunma yapamayan genç, yaralı ya da yaşlı hayvanlara konsantre olurlar. Zürafalar koyu kahverengi retikülasyonlarla kaplanmış krem rengi bazdır. Bu renk ve desen kombinasyonu, ağaçların arasında arama yaparken siluetlerini kırmaya yardımcı olur. Bir avcı tarafından köşeye sıkıştırıldığında, zürafalar genellikle bacaklarıyla güçlü vururlar.
Akasya ağaçları zürafalar için en önemli besin türüdür. Michigan Üniversitesi, Zooloji Bölümü'ne göre, yetişkin zürafalar her gün 145 pound'a kadar yiyecek tüketebilir. Ancak, yemeğin az olduğu bölgelerde, daha az yiyerek hayatta kalabilirler. Erkek zürafalar, en fazla yükseklikte yem yapma eğilimindeyken, kadınlar ağaç kanopinin dibinden yiyecek toplarlar.
