Daha çok salınımlı veya döngüsel evren teorisi olarak bilinen titreşimli evren teorisi, evrenin düzenli genişleme ve yıkım döngülerinden geçtiğini söyler. /p> Döngüsel modelde, evren “büyük patlama” ile başlar ve “büyük kriz” ile biter. Büyük patlamadan sonra, evren çekim kuvvetleri onu durmaya zorlayana kadar genişler. Bu noktada, evren tekillik içine girinceye kadar daralır. Bir çekimsel tekillik, çekim kuvvetlerinin sonsuz olduğu bir noktadır. Bu daralma meydana geldikten sonra, döngü tekrar yeni bir büyük patlama ile başlar. Orijinal döngüsel evren teorileri, bir sistemde entropinin yalnızca artırabileceğini belirten yerleşik termodinamik yasalarıyla çelişir. Evrenin büyük bir çıtırlığa çöküşü entropi kaybına neden olur. Yeni modeller, Einstein'ın zamanında henüz keşfedilmemiş bir tür enerji olan karanlık enerjiyi çarpanlara ayırarak bu sorunu çözüyor. Bu teori, evrenin kökeni ve sonu hakkında şu anda kabul edilmiş bir teori değildir, fakat diğer teorilerin bazı eksikliklerini açıklar. En belirgin şekilde, termal durum problemini çözer: evrenin bu kadar yüksek bir sıcaklıkta nasıl başladığı. Döngüsel teorilerde, evrendeki tüm madde ve enerjinin bir tekillik içine sokulması, büyük bir patlama başlatmak için gereken enerjiyi üretir.
Benzer mesajlar
Diğer ilginç yazılar
