Yünlü ayı tırtılları yonca ve menekşe kısmidir, ancak diğer tırtıllar gibi üzerine yumurtalarının yerleştirildiği bitkiyi yemeye başlarlar. Bu bitkiler akçaağaç ve huş ağacı gibi ağaçları içerir. Tırtıllar ayrıca otları, ısırganları, karahindibaları ve otları da yerler.
Yünlü ayı tırtılları ayrıca dulavratotu, farklı rıhtım tipleri, ısırgan otları ve kuzu kesimlerini de yer. Ayrıca lahana, ıspanak ve diğer lahana sebzeleri gibi bahçe bitkilerini yedikleri de bilinmektedir. Yünlü ayılar ayrıca mısır ve diğer tahılların yapraklarını da yerler. Meyve ağaçlarında sıklıkla bulunmazlar.
Yünlü ayılar bazen alkaloid veya tanen dolu bitkileri yerler. Bu kimyasallar hayvana parazitlere karşı bir miktar koruma sağlar.
Halk efsanesi, bir insanın, bir kışın yünlü bir tırtıldaki bantları saymaktan ne kadar zor olacağını söyleyebileceğini iddia eder. Bu bantlar hayvanın vücudunun ortasında kahverengi veya turuncu, kenarlarında ise siyahtır. Tırtılın kaç tane siyah şeridi var olduğu, çoğunlukla kaç kez erimiş olduğuna bağlıdır. Yünlü ayı ne kadar küflenirse, sahip olduğu siyah bant sayısı o kadar az olur.
Yünlü ayı, Isabella kaplanı güvesinin tırtılıdır. İronik olarak, tırtıl kırılgan bir besleyici olsa da, güve hiç yemek yemiyor.
