Tırtılların avcıları kuşlar, uğur böceği böcekleri, sarı ceketler ve insanlardır. Tırtıllar, ötleğen türleri, tangers ve yaşayan kuşlar gibi sayısız kuş için birincil gıda kaynağı olarak hizmet eder.
Kanopilarda yaşayan kuşlar, ağaçların üzerindeki tırtılları kolayca ele geçirirken, robotlar ve tahta horozlar genellikle çimleri ve yerdeki bitkileri besleyen tırtılları alır. Tırtıllar, yavaş hareket etmeleri ve çekici, parlak renkleri nedeniyle yakalamak kolaydır. Dünyanın hemen her yerinde bolca bulunurlar.
Yaban arıları olarak da adlandırılan sarı ceketler, küçüklerine yiyecek sağlamak için tırtılları yuvalarına getirir. Bahçelerde tırtıl popülasyonunun kontrolüne yardımcı olur, özellikle ilkbahar ve yaz başlarında. Neredeyse her büyüklükteki paletli tırtılları yakalarlar. Ancak aylar geçtikçe sarı ceketler sayıca azalır ve yiyecek tercihleri de değişme eğilimindedir.
Uğur böceği böcekleri, tırtıllar ve diğer böceklerle de beslenmelerine rağmen, çoğunlukla yaprak bitlerini yerler. Onlar parlak renkler ile küçük, benekli böcekler. Uğur böceği böcekleri, yumuşak ve tüketmesi kolay küçük tırtılları yemeyi sever. Bahçıvanlar genellikle bitkilere zarar veren yaprak bitleri ve tırtılların popülasyonunu azaltmak için uğur böceği kullanır.
Kuşlar, yaban arıları ve böceklerin yanı sıra insanlar da tırtıl yerler. Afrika'da bir ülke olan Botswana'daki insanlar ve Çin gibi Doğu Asya ülkelerindeki insanlar, genellikle bu larvaların besin değeri yüksek olan her gün tırtıl toplar. Tırtıllar balık, sığır eti ve mercimek ile karşılaştırıldığında daha yüksek miktarda yağ ve protein içerir.
Bir tırtılın kullandığı savunma mekanizmaları türe bağlıdır. Bazı türler, yenilmelerini önlemek için ısırgan saçlara sahipken, diğerleri renklerini kamufle etmek için kullanabilirler. Diğerleri, avcıları kovan veya zehirleyen kimyasallar üretme yeteneğine sahiptir. Yaprakları gizlemek ve avcıları korkutmak için renklerini yakmak gibi davranış kalıpları da tırtılların kullandığı tekniklerdir.
