Yasal sağırlığın tıbbi tanımı 66 ila 85 desibel işitme kaybıdır. İşitme kaybı derecesi ölçeğinde bu şiddetli olarak kabul edilir. 85 desibelden fazla işitme kaybı olan herhangi bir şey derin olarak kabul edilir. ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine göre, yalnızca işitme bozukluğu konuşma ve dili anlama yeteneklerini engelleyenlerin bir miktar sağırlığa sahip olduğu düşünülmektedir.
Yasal olarak sağır olan kişiler, işitme cihazlarının yardımı ile bile konuşmayı anlamada aşırı güçlük çekmektedir. Derin düzeyde, işitme cihazlarının duyma yeteneğinde önemli bir iyileşmeye katkıda bulunma olasılığı yoktur. Amerikan nüfusunun beşte birinin iletişim kurma kabiliyetine yol açacak kadar şiddetli işitme kaybı olduğu tahmin edilmektedir. Yasal olarak sağır olmak, tıbbi olarak sağır olarak sınıflandırılmakla ilişkilendirilse de, işitme kaybının seviyesini göz önünde bulundurarak sosyal ve psikolojik faktörler de vardır. Bir kişinin işitme kalitesine ilişkin kültürel algı, bireye klinik olarak sağır olarak teşhis edilmemiş olsa bile, bireyin sosyolojik açıdan sağır olarak sınıflandırılmasına neden olabilir. Aynısı bireysel psikoloji için de geçerlidir. Tıbbi kanıtlar aksini önerse de bireylerin sağır olduklarına ikna olmaları mümkündür.
