Toplu akış, moleküllerin yüksek basınçlı bir alandan düşük basınçlı bir alana olan hareketidir. Hücre biyolojisinde, sıvılar veya elektrolitlerin hücreler arasında açıklıklar veya gözenekler boyunca taşınması anlamına gelir hücreleri arasında. Tuvaletler ve musluklar, bitkilerde ve hayvanlarda bulunan taşıma sistemlerinin yanı sıra toplu akış kullanan mekanizmalar kullanır.
Bitkilerdeki ksilem ve floem, hayvanlardaki damar ve atardamarlara benzer bir işlevi yerine getirir. Dolaşım sisteminde kan, arterlerden ve damarlardan yüksek basınçlı alanlardan düşük basınçlı alanlara akar. Bitkiler ayrıca malzemelerin çeşitli yerlere taşınması için toplu akışa bağlıdır. Yaprakların ksilosundaki su, ksilemde daha az basınç oluşturan, terleme adı verilen bir süreçte buharlaşır. Su daha sonra ksilemden daha az basınç bölgesine akabilir.
Genel olarak, bitkilerdeki toplu akış, her ikisi de yüksek-düşük basınçlı bir alandan pasif bir taşıma içeren, ozmoz veya difüzyondan daha hızlı bir işlemdir. Ancak difüzyon, malzemeleri yalnızca kısa mesafelerden aktarabilir, bu da uzun bitkiler için bir problemdir. Dökme akış, suyu bir bitkinin köklerinden yapraklarına kadar itebilir.
