Süngere bağlı olarak, besin bakımından zengin partiküller için suyu filtrelemek veya özel olarak uyarlanmış kolları olan küçük deniz canlılarını kapmak yoluyla yiyecek elde edilir. onların yolu.
Yaşayan süngerler, bulaşık yıkamada kullanılan selüloz süngerlere çok benzer. Açık delikleri veya gözenekleri, su çekerek partikül tüketimi için filtrelemektedir. Su daha sonra vücutlarından atılır. Süngerler, hücre içine su çekerek sallanan yapışkan, huni şeklindeki yaka hücrelerini kullanarak yer. Yakalı hücreler ayrıca, hücrenin yaka kısmını yerinde tutan uzun bir kırbaç benzeri yapı olan bir flagella vasıtasıyla atıkları dışarı çıkarır. Süngerin bütün yüzeyi bu şekilde yiyeceği emebilir, bu da onu oldukça verimli bir besleyici yapar.
Bilim adamları, Arp süngerini keşfetti. Denizin altındaki 11.000 feet'te yaşayan Harp süngeri, tespit edilen ilk etobur süngerdi. Merkezlerinden yayılan kanatçıklar olarak bilinen kollarıyla balık avlıyorlar. Her bir kanatta, akımın yanına getirdiğinde küçük karidesleri kaplayan kancalarla kaplı dikey dallar vardır. Sünger daha sonra karideyi bir zar içine sarar ve yavaşça sindirir.
Sünger, sarmalayıcı ve serbest duran iki ana bölüm vardır. Sarılma süngerleri, şekilsiz gövdelere sahip, amorf bir yapıya sahiptir. Kaya gibi katı yüzeylere yapışırlar ve halı gibi alanlar yaratarak koloniler halinde büyürler. Serbest duran süngerler daha belirgin vücut şekillerine sahiptir ve çeşitli şekillerde gelir. Serbest duran en büyük sünger, 6 metreden daha uzun durabilen namlu süngerdir. Süngerlerin bu boyda büyümesine izin vermek için gıda bakımından zengin sulara ihtiyaç duyulduğundan, daha zengin sularda, yaşam bakımından zengin olan sularda bulunur.
