William Shakespeare'in "Sonnet 73" ün ana teması, bir insanın yaşlanmaktan nasıl etkilendiğidir. Bu sonnet'te Shakespeare, yaşlılığı sonbaharın mevsime geçişi ile geçen yaşla karşılaştırır günden geceye ve bir ateş yakıldığında bitmiş bir ateşi nasıl yakar.
Sonnet'teki anlatıcı, isimsiz bir sevgili için, sevginin bir insan olarak oynadığı rolü açıklar. Anlatıcı, sevgilisine, yaşlanmanın ve ölümün, derinleşmesine neden olacak kadar sevgiyi imha etmemesi gerektiğini söyler. Anlatıcı ayrıca yaşlanmanın ne kadar sert ve boş olduğunu ve yaşlanmanın nasıl hissettiğini tarif ederek, sonuçta kaçınılmazlığı ile sonuçlandığını da ifade eder.
