Şeker paraşütleri ve uçan sincaplar birbirine çok benziyor ama ayrı ailelere ait. Şeker kanatçıkları Avustralya'da bulunurken uçan sincaplar Kuzey Amerika'ya özgüdür. Uçan sincaplar, şeker planörlerinin gençlerini korumak ve korumak için kullandıkları keselerde de yoksundur. Planör, uçan sincap kuzenlerinden daha seslidir. Kabul edilirse, planörler çiftler halinde tutulmalıdır.
Şeker paraşütleri ve uçan sincaplar kırılmaz. Planör koku odaklı olduğu için idrarları ve tükürüklerinin kendine has bir kokusu vardır ve bölgeyi işaretlemek için kullanılır. Uçan sincaplar, optimum sağlık için fındık, tahıl ve kalsiyum karışımına ihtiyaç duyarken, şeker kanatçıkları genellikle böcek şeklinde, sebze ve yağsız protein karışımı üzerinde yemek yiyor. Yabani şeker planörlerinin diyetleri mevsime ve habitatlara bağlı olarak değişmektedir. Esir şeker paraşütleri ideal şartlar altında 15 yıla kadar yaşayabilir, uçan sincaplar ortalama 10 ila 12 yıl arası yaşayabilir. Uçan sincaplar yılda sadece bir kez ürer; esaret altında tutuldukları zaman, genellikle başarılı bir şekilde yapamazlar. Bununla birlikte, şeker kanatçıkları vahşi veya esaret altında yıl boyunca üreyebilir. Şeker paraşütleri keseli memelilerken uçan sincaplar plasental memelilerdir.
