Protestanlar ve Katolikler, tarihsel olarak, Hristiyanlık ve kilisenin rolü hakkında muhalif görüşlere sahip olarak bilinir, bu da iki mezhep arasında ideolojik bir bölünmeye neden olur. Protestanların 16. yüzyılda başlayan Roma Katolik Kilisesi'nden ayrılması yüzyıl.
İki mezhep, çarmıha gerilme ve İsa'nın dirilişi gibi genel Hristiyan inançlarına gelince uyuşmazken, diğer konularda aynı fikirde değiller. Örneğin, Katolikler Papa'ya Mukaddes Kitabı yorumlama konusunda tam yetki verirken, Protestanların bireye bu hakkı verdiği biliniyor. Katolikler, cemaat olarak bilinen kitlenin sonunda sunulan ekmek ve şarabın, İsa'nın asıl bedeni ve kanı olduğunu vaaz ediyorlar, oysa Protestanlar için sadece Mesih'in bir simgesi.
Protestan hareketi sırasında kaleme alınan beş Solas (Latincede yalnız anlamına gelen bir kelime) Katolik öğretilerini Protestanlarınkilerden ayırmanın bir yolu olarak kullanılır. Katolik kilisesi, İncil'in öğretileri ile kilisenin gelenekleri arasında bir denge kurulmasını savunurken, Protestanlar öğretilerini yalnızca İncil'den alır. Ayrıca, Katolikler kiliseden ve Tanrı'dan affedilme elde ederken Protestanlar, kurtuluşun yalnızca Tanrı'nın lütfundan geldiğine inanmaktadır.