Olive Branch Dilekçesi, Amerikan kolonileri mensuplarının Büyük Britanya’ya sadakatlerini ilan ederek İngiltere’yle savaşmaktan kaçınma girişimleriydi. Bununla birlikte, dilekçe, Bağımsızlık Bildirgesi'nde belirtilen hakları savunmaya devam etti ve Kral George III, kolonilerin resmen isyanda olduğunu ilan etti.
İkinci Kıta Kongresi, 5 Temmuz 1775'te Olive Branch Dilekçesini hazırladı. Aslen Thomas Jefferson tarafından kaleme alındı, ancak John Dickinson tarafından daha rahatsız edici bir tonda yeniden yazıldı. Dilekçe, kolonilerin tam bağımsızlıktan ziyade daha elverişli ticaret ve vergi düzenlemeleri ile mutlu olacağını önerdi ve Kral George III'ten nihai bir plan önermesini istedi. Ancak, Kral dilekçeyi okumayı ya da iki kongre delegesi ile görüşmeyi reddetti. Sömürgelerin açık isyanda olduğunu düşündü ve 1775 Ağustos'unda İsyanı ve Seçimi Bastırma Bildirgesi ile etkili bir savaş ilanı verdi.
Kongre delegelerinin çoğunluğu dilekçenin önerdiği eylem sürecini desteklese de, John Adams başkanlığındaki küçük bir grup savaşın kaçınılmaz olduğuna inandı. Kral'ın dilekçeyi açıkça reddetmesi, Amerikan sömürgelerinin Büyük Britanya’dan tamamen ayrılmasının daha fazla desteklenmesine yol açtı.
