İngiltere Birinci Dünya Savaşı'na girdiğinde, öncelikle Belçika’yı işgal eden Almanya’ya tepki gösterdi. Savaşa katılan ülke, hiçbir Avrupa ülkesinin diğerlerinden önemli ölçüde daha büyük veya daha güçlü olmamasını sağlamıştır.
1800'lerin sonuyla 1900'lerin başlarında, İngiltere, bazılarının kıtanın geri kalanından "görkemli bir izolasyon" olarak adlandırdığı şeyden zevk aldı. Hindistan üzerindeki egemenliği sayesinde büyük bir imparatorluğa sahipti ve öncelikle kendi sınırları ile Hindistan arasındaki ticaret yollarını korumaya odaklandı.
Ancak, İngilizler, özellikle Fransa ve Rusya'yı yakından takip etti. Her iki ulus da, her biri o sırada olduğundan önemli ölçüde daha fazla coğrafi erişim sağlayacak olan çeşitli uluslararası su yollarının kontrolü için el atıyordu.
20. yüzyılın başına kadar İngiltere, Almanya ile olumlu bir ilişki yaşadı. Bununla birlikte, Kaiser Wilhelm II, Almanya'nın kontrolünü devraldığında, güç ölçeklerini devirmeye başlayan askeri güçlerini kurdu. Almanya Belçika'yı işgal ettiğinde, İngilizlerin yukarıda belirtilen anlaşmayı sona erdirmek için hareket etmekten başka seçeneği yoktu.
