Pek çok Amerikalı Versay Antlaşması'na karşı çıktı çünkü bir Milletler Cemiyeti'ne katılmanın sağlanması Amerika’nın savaş öncesi izolasyon sürecine bir son vermesi ve süregelen bir küresel katılım dönemi anlamına geliyordu. Almanya’dan talep edilen cezai tazminat talepleri çok ağırdı, İtalyan Amerikalılar İtalya’nın daha fazla toprak kazanması gerektiğini ve İrlanda’lı Amerikalıların anlaşmanın İrlanda’nın bağımsızlığını da içermesi gerektiğini düşündüğünü belirtti.
1919 Ocak'ında Paris Barış Konferansı başladı. Konferansa 32 millet katıldığı halde, konferansa ABD’yi de dahil eden “Büyük Dört’ün liderleri önderlik etti,
İngiltere, Fransa ve İtalya. Başkan Woodrow Wilson onaylama anlaşmasını sunmak için geri döndüğünde, Senatör Henry Cabot Lodge şiddetle karşı çıktı. Lodge, Milletler Cemiyeti'ne katılmanın ABD'nin kendi meselelerini belirlemesini engelleyeceğini savundu. Onaylamayı sabote etmek için Amerika Birleşik Devletleri'nin bazı bölümlerinden muaf olduğunu ilan eden değişiklikler yaptı. Başkan Wilson, anlaşmanın orijinal şekliyle kabul edilip edilmemesi konusunda ısrar etti ve Senato oyunda Versay Antlaşması, geçişi için gereken üçte iki çoğunluğu alamadı.
1921'de ABD, Almanya ile ayrı bir barış antlaşması imzaladı. Pek çok tarihçi, Versay Antlaşması’nda Almanya’ya uygulanan tazminat ödemelerinin haksız şartlarının Nazi Partisi’nin ve ardından İkinci Dünya’nın yükselişine yol açtığını iddia ediyor.
Savaş.
