Yerel doğal kaynaklarda kıt olan antik Mezopotamya ekonomisi, komşu bölgelerle büyük ölçüde ticarete dayanıyordu. Tekstil, tahıl ve yağ gibi mallar sert ağaç, kıymetli taşlar ve şarap ile değiştirildi. British Museum'a göre.
Mezopotamya, Doğu Akdeniz'de Dicle ve Fırat nehirleri tarafından sınırlanan bir bölgeydi. Eskiçağ Tarihi Ansiklopedisi, yerini günümüz İran, Türkiye ve Suriye'ye göre tanımlamaktadır. Yaklaşık 5.000 B.C.E'de kurulan Mezopotamya, hem modern şehir sisteminin hem de yazılı dilin doğum yeri olduğu için genellikle "medeniyetin beşiği" olarak tanımlanmaktadır. Penn Müzesi, ilk yerleşimler şehirlere doğru büyüdükçe, mal ve malzemelere olan gereksinimlerinin de arttığını söylüyor. Ticaret İndus Vadisi, Anadolu, Suriye ve diğer yakın bölgelerden mal almak üzere kurulan rotalarla 3.000 civarında bir yüksek noktaya ulaşmıştır. Tarihçiler, ticaretin hem özel tüccarlar hem de devlet tarafından organize edildiğini biliyorlar. Mallar, ana nehir sistemleri de dahil olmak üzere yerel suyolları ile ya da eşekler ile taşınmıştır. Basra Körfezi üzerinden geçen bir deniz rotası, bu sırada, İran'ın platosuna yol açan Zagros Dağları'ndan doğuya giden bir rota gibi, çok aktif olurdu.
