Hayatta kalmak için, kaplanların yeterince geniş bir alana, bolca örtüye, avın bulunup bulunmadığına ve suya erişmesine ihtiyaç duyar. Bu çevresel özellikler kaplanın yırtıcı yaşam tarzını mümkün kılar. Sanayileşme ve avlanma gibi insan faaliyetleri kaplanın hayatta kalması için en büyük tehdit.
Kaplanların gelişmek için çok fazla alana ihtiyacı var. Smithsonian Enstitüsü'nün doğal tarih bölümüne göre, yedi dişi ve iki erkekten oluşan bir kaplan popülasyonu için en uygun yaşam alanı, Columbia Bölgesi'nin büyüklüğüdür. İnsan popülasyonunun büyümesi, kaplanların kullanabileceği alanı önemli ölçüde azaltmıştır. Şehirlerin sürekli genişlemesi, kaplanlarını orijinal avlanma alanlarının yüzde 92'sinden mahrum bırakmıştır.
Kaplanların avlanacak hayvan popülasyonlarına yakın olmaları gerekir. Kaplanlar acayip yiyicilerdir. Ortak kaplan, yılda 50'den fazla av hayvanı yiyor ve ortalama beslenme kapasiteleri bir gecede 60 kilo ete kadar.
Su çok önemlidir. Su sadece yaşamın kaynağı değil, aynı zamanda bir ısı kesicidir, kaplanlar için su kütleleri banyo yapmak, enerjiyi geri kazanmak ve avlamak için ideal bir yerdir. Diğer kedigillerin aksine, kaplanlar suyun tadını çıkarır ve uzman yüzücülerdir.
Kaplanlar çok fazla örtüsü olan alanlarda gelişir. Kaplanlar pençeleri ve bedensel güçleri kadar gizli kullanırlar. Geniş ağaç kapsamının sağladığı gizli unsur olmadan kaplanların avlarını yakalamaları zordur.
