Rönesans döneminde çoğu kadın benzer akıcı stiller giyse de, alt sınıf kadınlar üst sınıflarda kadınlar tarafından kullanılan kumaşların çoğunu karşılayamazlardı. Tüm kıyafetler, dış giysileri terden korumak için giyilen gevşek oturan keten önlükle başladı. Kıyafeti daha dolgun hale getirmek ve kullanıcıyı sıcak tutmak için genellikle uzun bir eteğin altına en az bir kombinezon giyilirdi.
Alt sınıfların kadınları süslemeden ziyade işlev için kıyafet giyerlerdi. Kıyafetlerinin çoğu keten, yün veya koyun derisinden yapılmıştır. Sık sık gevşek oturan korseler giyerlerdi veya tamamen korse olmayı seçtiler. Alt sınıflardaki kadınlar da sık sık modaya uygun serseri ruloları ve osurukları giymemeyi tercih etti. Serseri ruloları, kadınların, kıyafetlerinin altında kalçalarının çevresinde giydiği hilal şeklinde bir minderdi. Farthingales elbise ve etekleri vücuttan uzak tutmak için kullanılan bir çember etek idi. Bu farklılıklar fazladan süslemenin maliyeti nedeniyle ortaya çıkmış ve alt sınıfların kadınlarının, erkekleri ve evlerinde etkili bir şekilde çalışmak için serbestçe hareket etmeleri gerektiğinden doğmuştur.
Üst sınıfların kadınları daha çok boyunlarını açık bırakan, dar kesim, düşük gövdeli elbise giyerlerdi. Ayrıca, altlarına takılan serseri ruloları ve osurukları ile ayak bileklerine asılan tam etekleri giyiyorlardı. Önlükleri genellikle kadife ve brokar gibi hareketlerini kısıtlayan daha ağır kumaşlardan yapılır, ancak aynı zamanda saten ve ipekten yapılmış zarif ve pahalı elbiseler de giyerlerdi. Bunu, servetlerini açıkça ve çalışmak zorunda olmadıklarına dair bir işaret olarak göstermek için yaptılar.
