Hilafat Hareketi, 1919'da başlayan Müslüman bir hareketti. Daha sonra İngilizlerle birleşme halinde Hindu İşbirliği Hareketi ile güçlerini birleştirdi. Hilafat Hareketi, Müslüman ve Hindu toplulukları arasındaki gerilimler nedeniyle 1922'de ivme kaybetmeye başladı.
Khilafat hareketi, I. Dünya Savaşı'ndan sonra İngilizlere karşı başladı. Hareketin destekçileri, Müslüman dini lider Halife'nin, kutsal Müslüman yerler üzerindeki kontrolünü elinde tutmasını ve İslam dinini savunmak için yeterli bölgeleri elinde bulundurmasını istedi. Khilafat hareketinin liderleri tarafından yaklaştığında, Mahatma Gandhi liderliğindeki İşbirliği Olmayan Hareket, Hindistan'ın bağımsızlığını zorlamak için birleşik bir cephede İngilizlere karşı ayaklanma kuvvetlerini birleştirme fırsatı buldu. Birlikte, Tüm Hindistan Khilafat Komitesi'ni kurdular.
Hareket, 1922'de Hindistan Kongresi üyelerinin, Gandi'nin savunduğu pasif bir siyasi direniş politikası olan Satyagraha ile olan dini farklılıklar ve şüpheler nedeniyle davalarını desteklemeyi reddetmeleriyle başladı. Hareketin sonu, Kasım 1922'de, Türkiye'de bulunan Halife, Mustafa Kamal Paşa'nın önderlik ettiği devrimciler tarafından devrildiğinde geldi. Halife, siyasal iktidardan mahrum kaldı ve Türkiye laik bir devlet oldu. Halife güçsüzken, sebep odağını kaybetti ve sona erdi.
