Uzun ve kısa ot çeşitleri ve bazı çiçeklenme uzun ömürlü bitkileri, Kuzey Amerika'nın çayırları da dahil olmak üzere otlaklara hükmediyor. Büyük bluestem otu, mavi grama otu, manda otu ve Hint otu bol miktarda bulunur. Süt otları, goldenrods, asterler, yanan yıldız, tatlı koni çiçeği ve yağmurun yeterli olduğu yerlerde mor koni çiçeği çiçeği gibi çok yıllık bitkiler. Bu bitkiler, yeraltı depolama organları ve kalın gövde tabanları geliştirerek soğuk kışlarda ve çayırlarda ılık kalır.
Yıllık ortalama yağış nadir bir ağacı destekleyebilir, ancak her beş ila beş yılda bir yapılan kuraklık ve otlak yangınları büyük ormanların büyümesini engeller. En uzun çayır otu, büyük bluestem veya hindi ayağı, 7 fit uzunluğunda bir kök sistemi ile 11 fit yüksekliğe ulaşabilir. İklimin ıslak olduğu yerlerde yetişir, daha kısa ot çeşitleri ise daha sıcak yazlar ve daha soğuk kışlar ile daha kurak alanlara hükmeder. Derin kök sistemleri, bitkileri kuvvetli rüzgârlara karşı güçlendirir ve toprağı yerinde tutmaya yardımcı olur. Çayır bitkileri kışın ölür, ancak bitki uzunluğundan daha uzun olabilen köklerden oluşan sağlam yeraltı destek sistemi sayesinde canlı tutulur. Çayır bitkisinin üçte ikisi yoğun kök, ampul ve sap aralığındaki yerin altına gizlenebilir. Bazı kökler her yıl ölür ve ayrışır, verimli toprağa organik madde ekler.
