Geyik, hayatta kalmak için hem fiziksel hem de davranışsal adaptasyonları içerir. Fiziksel adaptasyonlar kürk, duyu, geyik boynuzu, toynak ve midesindedir. Geyik ayrıca iletişimde davranışsal uyarlamalar sergiliyor.
Cosley Hayvanat Bahçesi'ne göre geyik geyikleri iki şekilde adapte olur. Birincisi, soğukta onları izole eden içi boş tüylerden oluşur. İkincisi, paltoları mevsime göre renk değiştirir ve fawns geyiklerin orman zeminde saklanmasına izin veren paltoları görür.
Geyik, tehlikeyi fark etmek ve karşılamak için iyi bir şekilde uyarlanmıştır. Koku ve duyma duyuları oldukça gelişmiştir, böylece tehlikeyi hızla algılarlar. Gözleri her yönden izleyebilmek için kafalarının yanına yerleştirilmiş. Güçlü kaslara sahip uzun bacakları nedeniyle, geyik 30 MPH'ye kadar hızlarda seyahat edebilir. Tehlikeyi önlemek için sıçrayabilir veya yüzebilirler. Erkeklerin, yırtıcılarla savaşmalarına izin veren büyük boynuzları vardır. Bazı geyiklerin önünde, silah olarak kullanabilecekleri uzun ve keskin tırnaklar vardır.
Geyikler ruminanttır, yani dört odalı mideleri vardır. Daha sonra çiğnemek ve sindirmek için kısmen çiğnenmiş yiyecekleri depolayarak yiyeceklerini çabucak çiğneyebilirler.
Geyik ayrıca iletişim uyarlamaları geliştirmiştir. Diğer tehlike geyiklerini uyarmak için alarm verdiklerinde toynaklarını durdururlar ve burundan atlarlar. Beyaz kuyruklu geyik, beyaz yamayı ortaya çıkarmak için kuyruklarını da kaldırarak geyiklerin kaçtıklarında takip etmelerini kolaylaştırdı.
