Dört temel etik ilke ve beş ana etik teori vardır. Dört temel etik ilke özerkliğe, faydaya, adalete ve etik dışılığa saygıdır. Beş ana etik teori, deontoloji, faydacılık, haklar, casuist ve erdemdir.
Dört temel ilkeden birincisi olan özerklik, diğerlerinin seçimlerine ve insanlık onuruna saygı duymak, yararlanma ise tüm eylemlerde iyiliği sağlamaktır. Adalet, diğerlerine adil davranma yükümlülüğüdür ve kötümserlik, zarar vermemek veya mümkün olan en az zarar miktarına neden olmaktır.
Beş ana etik kuramdan biri olan Deontoloji, etik ikilemdeki görev ve yükümlülüklere uymak, faydacılık ise insanların çoğunluğuna en fazla faydayı sağlayacak eylemi seçmektir. Haklar, toplum tarafından belirtilen hakların etik olarak doğru olduğunu ve yüksek öncelikli olması gerektiğini ileri sürmektedir. Casuist, mümkün olan en iyi sonucu yargılamak için önceki etik ikilemleri kullanır ve erdem, bir kişiyi norm dışı olan tek bir davranıştan ziyade karakteriyle yargılar.
