Develer sert çöl iklimlerinde hayatta kalma oranını artıran birkaç kalıtsal özelliğe sahiptir. Devenin en göze çarpan özelliği, hayvanın sırtındaki büyük kamburdur. Dromedaries (bir kambur) ve Bactrian develeri (iki humps) kamburları 80 kilo yağ depolamak için kullanır. Hayvanlara çölde uzun yolculuklar boyunca hayatta kalmak için enerji ve nem sağlamak için yağ parçalanır.
Devenin kamburluğuna ek olarak, develer tükettikleri yiyeceklerden gelen her midyeyi emen geniş bir kalın bağırsağa sahiptir. Çölde yapılan uzun yolculuklarda, ellerinde depolanan yağlar parçalanır ve vücutlarına enerji olarak aktarılır. Kambur yağı tükendiğinde, devenin sırtına sönecek. Uzun bir yolculuktan sonra, develer, huysuzluğunu geri kazanmak için büyük miktarda su ve yiyecek tüketir.
Devenin diğer fiziksel uyarlamaları arasında çölde yürümek için geniş ayaklar, kum fırtınalarından korunmak için uzun kirpikler ve kumun burun kanallarına girmesini engelleyen ince burun delikleri bulunur.
Çoğu deve, insanlar tarafından kullanılmak üzere evcilleştirilmiştir, ancak Moğolistan ve Avustralya’daki Outback’in çayırlarında birkaç vahşi deve vardır.
