Mağara adamı avlanarak ve toplanarak kurtuldu. Bu nedenle, adından da anlaşılacağı gibi, yalnızca mağaralarda yaşamıyorlardı. Genellikle mağaralar, kemiklere, tahta eğimli yüzeylere veya kirden yapılmış höyüklere yayılmış hayvan derilerinden yapılmış barınaklarda yaşadı. Başka bir mağara türü olan Neandertaller, neredeyse yalnızca mağaralarda yaşardı, ancak ortamlarının sert iklimleri, onları dolaşımdaki hareketlilik ve hayatta kalmak için hareketliliği yaymaya zorladı.
Neandertaller, bazıları mağara olan belirli bir bölgedeki avlanma alanlarına yayılan bir dizi geçici kamp oluşturmak için dolaşımdaki hareketliliği kullandı. Bu, onlara en iyi avlanma alanlarını ararken bir yerden bir yere taşınabilmelerini sağladı. Bir merkez kamp çevresinde yiyecek aramak için yayılan mobiliteyi kullandılar. Av partileri merkez kamptan ayrıldı ve yiyecek bulmak için daha uzağa taşındı. Av partileri yiyecek bulunduktan sonra her zaman kamplarına geri döndüler. Merkez kamp yerlerinin çoğu mağaralardı çünkü Neandertallerin ihtiyaçlarını çok iyi karşıladılar. Avlanmaya ek olarak mağara adamı meyveler, sebzeler, kuruyemişler, tohumlar ve baklagiller topladı. Çiftçilik icat edilmediğinden mısır veya tahıl yemiyorlardı ve hayvancılık olmadığı için diyetlerine süt dahil edilmiyordu.
