Avrupa Birliği’nin temel amaçları, Batı Avrupa ülkeleri arasında daha fazla sosyal, politik ve ekonomik uyumu teşvik etmektir. AB’nin ekonomileri birbirine bağımlı olan ülkelerin çatışmaya girme ihtimalinin daha düşük olması . Bu hedefler, Avrupa pazarlarının tek bir para birimi altında birleştirilmesi, Euro ve tüm olası ve üye ülkelerin tutulduğu yasal standartlar seti ile takip edilmektedir. Supranational kurumları, bu standartların uygulanmasını yönetmek ve AB'nin dünya sahnesinde birleşik bir kurum olarak hareket etmesine yardımcı olmak için ulusal hükümetler ile birlikte çalışır.
Avrupa’nın birleşmesi çağrıları 1940’larda ve 50’lerde, Dünya Savaşları’nın gösterdiği şiddetli dağılmaya bir tepki olarak başladı. Kıta, endüstrilerini yeniden inşa ederken, doğal kaynakları bir araya getirme ve tahvilleri güçlendirme avantajları, ülkelerin emperyalizm sonrası ekonomileri birbirleriyle büyük ölçüde ticarete dayanan ulusal liderler için cazip hale geldi. Bu nedenle, Avrupa birleşmesinin temel kavramı barış ve refah üzerine kuruluydu.
Modern Avrupa Birliği kökenini, 1950'lerde Belçika, Fransa, Batı Almanya, İtalya, Lüksemburg ve Hollanda arasında kurulan ekonomik koalisyonlara kadar izlemektedir. Bununla birlikte, tam piyasa birliği, Euro'nun getirilmesiyle 2002'ye kadar yürürlüğe girmedi. Avrupa refahı arttıkça, AB'nin de emelleri arttı. AB şimdi hedefi, insan haklarının teşvikini, vatandaşlarının üye ülkeler arasındaki hareketliliğini ve daha şeffaf ve demokratik bir hükümetin geliştirilmesini listeliyor.
